Więcej takich artykułów znajdziesz na stronie głównej Onetu.
Horror za murami zakładu psychiatrycznego. Piotr Grigorienko w swoich zapisach więziennych opisywał dramatyczne wydarzenia, jakie miały miejsce podczas jego pobytu w psychuszce. Radziecki wojskowy został skrytykowany za sprzeciw wobec stalinowskich praktyk politycznych, co doprowadziło do jego aresztowania. Władze ZSRR nie chciały przeprowadzać publicznego procesu, dlatego postanowiły wysłać go do szpitala psychiatrycznego, gdzie był brutalnie traktowany.
Niebezpieczna rewalidacja
Psychiatria jako narzędzie represji politycznych sięga swoimi korzeniami początków XIX w. Na przykładzie działaczki rewolucyjnej Marii Spiridonowej widzimy, jak bolszewicy stosowali psychiatrię w celach politycznych. Władze ZSRR również kontynuowały ten praktykę, wysyłając opozycjonistów do psychuszek. Przywołany przykład uczelniarki Walery Nowodworskiej, która trafiła do psychiatrycznego szpitala po rozrzucaniu ulotek, ilustruje represyjne metody stosowane przez reżim komunistyczny.
Psychiatria oródżem polityki
Psychiatry represyjne stały się w ZSRR narzędziem walki z opozycją. Władze terrorystycznie wykorzystywały poglądy antysystemowe jako pretekst do prześladowań. Ludzie wysyłani do psychuszek poddawani byli torturom i represjom, w tym torturom fizycznym, psychicznym oraz seksualnym. Metody stosowane w tych szpitalach przypominały praktyki nazistowskie, zmuszając pacjentów do znoszenia ogromnego cierpienia i poniżenia.
Walka z opozycją
Władze ZSRR długo ukrywały fakt wykorzystywania psychiatrii do walki z opozycją, lecz informacje na ten temat zaczęły wyciekać na zewnątrz. Dysydenci opowiadali o horrorze, jaki spotykał ich w psychuszkach, co wstrząsło zachodnimi społeczeństwami. Mimo potępienia praktyk radzieckiej psychiatrii przez organizacje międzynarodowe, represje trwały przez długie lata, a ich ofiary musiały walczyć z konsekwencjami tortur przez resztę życia.
Rozwiązanie problemu
Dopiero upadek ZSRR przyniósł kres wykorzystywania psychiatrii jako narzędzia politycznego w skali masowej. Mimo to, Rosja nadal stosuje te praktyki w określonych przypadkach, czego przejawem było umieszczenie Ilmi Umerowa w psychiatrycznym szpitalu. Historia represyjnej psychiatrii w dawnych republikach radzieckich stanowi przestrogę przed nadużyciem władzy i potrzebę ochrony praw człowieka.