„`html
Epoka strachu i terroru
Podczas rządów Nikołaja Jeżowa w NKWD obywatele Związku Radzieckiego doświadczyli ogromnego terroru. Milion i pół osób trafiło do obozów i więzień, a kilkaset tysięcy zostało rozstrzelanych.
Kim był Nikołaj Jeżow?
Nikołaj Jeżow, choć urodzony w Petersburgu, początkowo nie zwiastował kariery w bolszewickim aparacie. Podczas wojny domowej miał krótki epizod w Armii Czerwonej, a pierwsze lata rządów komunistów spędził na radzieckich peryferiach. To jednak doprowadziło go do Moskwy, gdzie jego pilność i zaangażowanie zostały zauważone. Wkrótce stał się bliskim współpracownikiem Stalina, zdobywając dużą władzę.
Pokazowe procesy i represje
Jeżow był kluczowym aktorem podczas pierwszej większej czystki w partii bolszewickiej, po zabójstwie Siergieja Kirowa w 1934 roku. Organizował procesy pokazowe, takie jak proces Lwa Kamieniewa i Grigorija Zinowiewa w 1936 roku. Były to teatralne spektakle, z absurdalnymi oskarżeniami i wymuszonymi zeznaniami.
Represje i tajne rozkazy
Jeżow wydawał tajne rozkazy, które prowadziły do masowych represji. Dokument z lat 1937-38 umożliwiał przeprowadzanie represji wśród obywateli radzieckich, a terror Jeżowa zasiał strach w całym kraju. Osobny rozkaz dotyczył rodzin „wrogów ludu”, co prowadziło do aresztowań małżonków i dzieci podejrzanych.
Koniec epoki Jeżowa
Jeżow, który początkowo zdobył sobie ogromną władzę i wpływy, wkrótce sam stał się ofiarą mechanizmów terroru, które stworzył. Po zakończeniu czystek Stalin zaczął usuwać jego ludzi, co było zapowiedzią jego upadku. Jeżow został przesunięty na podrzędne stanowisko, a następnie aresztowany.
W Kolegium Wojskowym Sądu Najwyższego Jeżow został oskarżony o spisek i szpiegostwo. Skazano go – na podstawie identycznie absurdalnych zarzutów, jak te, które on sam wysuwał. Zginął jako jeden z największych oprawców swojego narodu.
- Nikołaj Jeżow zapamiętany został jako „krwawy karzeł”.
- Jego upadek nastąpił wraz z osłabieniem terroru w Związku Radzieckim.
- Reżim radziecki dążył do wymazania jego osoby z pamięci publicznej.
Rządy Jeżowa pozostawiły trwały ślad w historii Związku Radzieckiego jako jeden z najciemniejszych okresów, obrazujący totalne zepsucie i brutalność reżimu stalinowskiego.
„`