„Rozpoczęły się prace remontowo-konserwatorskie w dwóch budynkach wpisanych do rejestru zabytków, wchodzących w skład zabudowy przy ul. Hagera 43” – poinformowały władze Zabrza.
Początki kopalnianej zabudowy sięgają lat 50. XIX wieku, a do eksploatacji pokładów górniczych przystąpiono w 1873 roku. Największa modernizacja prowadzona była na początku XX wieku, jednak zakończenie wydobycia nie oznaczało końca historii miejsca znanego mieszkańcom Zabrza.
W 1992 roku większa część zespołu dawnej kopalni „Ludwik” została wydzierżawiona Przedsiębiorstwu Górniczemu DEMEX, które od 1999 roku jest właścicielem tej nieruchomości i użytkownikiem wieczystym gruntu. Przeprowadzono rewitalizację kompleksu przystosowując go do nowych funkcji.
Decyzją Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, kompleks „Ludwik” został wpisany do rejestru zabytków województwa śląskiego od 2006 roku. Od 2008 roku jeden z budynków dzierżawiony jest przez Stowarzyszenie Kopalnia Sztuki, w którym znajdują się dwie sale: koncertowa oraz odbioru sztuki, każda o powierzchni około 450 m².
„Budynki dawnej kopalni stanowią świadectwo minionej epoki ilustrując walory architektury przemysłowej z początku XX wieku. Kompleks 'Ludwik’ wpisuje się w grupę zabytków Zabrza związaną z górnictwem, których zachowanie ma wartość historyczną” – deklarują władze Zabrza.
Dawna kopalnia „Ludwik” (obecny kompleks biznesowo-kulturowy) jest znany od lat mieszkańcom Zabrza, a władze tego miasta opisują go jako „kompleks na stałe związany z tkanką miasta”. Kompleks, w których toczy się życie biznesowe (znalazło tu swoje siedziby kilkadziesiąt firm reprezentujących różne rodzaje działalności) oraz artystyczne.
Najokazalszy budynek kompleksu to dawny hotel robotniczy (tzw. Dom Kawalera), w którym na początku XX wieku mieszkali młodzi górnicy, którzy jeszcze nie zdążyli założyć własnych rodzin.